Osnivači kluba 1929. i njegovi reosnivači 1997, kao i ljudi koji su prošli kroz klub, predstavljali su i predstavljaju elitu grada u svojim profesijama, posebno u poslovnom svetu. Poseban kvalitet RC Subotica, kako pre rata tako i danas, bio je u tome što je uspešno usklađivao različitosti sredine – nacionalne, verske, socijalne. Prijateljstvo i tolerancija u klubu i van njega, spremnost da se služi iznad interesa, da se gaji prijateljstvo, da se pomaže, predstavljaju idealan i poželjan način života u multietničkoj i multikulturnoj sredini. Tradicija RC Subotica – i pre rata i danas – jeste širenje ideje rotaryjanstva na obližnje gradove. Predratni klub kumovao je klubovima u Bačkoj Topoli, Staroj Kanjiži, Senti, a današnji rotaryjanci su kumovi klubovima u Senti, Kuli, Bačkoj Topoli i Pančevu. I predratni i današnji klub imaju raznovrstan i sadržajan rad i prednjače po aktivnostima u distriktu. Služba iznad interesa oplemenjuje i nadahnjuje ove ljude. Duh rotaryjanstva oseća se u gradu, koji kao kula stoji na severu zemlje.
Istorijat kluba
Istorijat kluba
Rotary klub Subotica je peti klub koji je osnovan u Kraljevini Jugoslaviji. Ideja o osnivanju Rotary kluba u Subotici potekla je od inženjera Koste Petrovića, šefa Građevinskog odeljenja Grada Subotice, koji je 4. juna 1929. u tu svrhu stupio u vezu sa Evropskim sekretarijatom Rotary International-a (RI) u Cirihu. Ideja je realizovana uz pomoć RC Beograd do kraja 1929. godine. Sednica Pripremnog komiteta za osnivanje Rotary kluba u Subotici održana je u nedelju, 10. novembra 1929, u Hotelu "Beograd", uz prisustvo delegata rotary klubova Beograd i Novi Sad. Rotary klub Subotica je konstituisan i izabrana Uprava u sastavu: predsednik, inženjer Milan Manojlović, potpredsednik dr Milivoj Kenđelac, sekretar dr Miloš Pavlović, blagajnik dr Mirko Šulman, ceremonijar Mirko Jakobčić i odbornici Joca Mešterović i dr Rada Miladinović. Osnivači Rotary kluba u Subotici, odnosno oni koji su prisustvovali njegovoj kasnijoj inauguraciji, 24. maja 1930, predstavljali su najrazličitije profesije i socijalne grupe – od industrijalaca, preko trgovaca i opštinskih činovnika do advokata, apotekara, novinara i umetničkog stolara. Bili su to najbolji predstavnici svojih profesija – privredna i kulturna elita ondašnje Subotice.
Prema abecedi:
- Brkić Đorđe, direktor Okružnog ureda za osiguranje radenika u Subotici
- Boschi Ivo, doktor pravnih nauka, pravnik u Okružnom sudu u Subotici, docnije advokat
- Conen Matija Vilim, suvlasnik firme Hartman & Conen, Subotica, izvoznik živine i jaja
- Ivković Joco, apotekar
- Jakobčić Imre, vlasnik Lifke d. d. za distribuciju fotografskog materijala
- Kenđelac Milivoj, doktor prava, advokat
- Konrad Kornel, inženjer
- Lepedat Ilija, direktor Gradske štedionice u Subotici
- Littmann Žiga, predsednik Zorke d. d, hemijski inženjer
- Manojlović Dušan, direktor Ferruma d. d. (izrada vagona)
- Manojlović Milan, inženjer, direktor Električne centrale u Subotici
- Martinis Josip, lekar Gradske bolnice u Subotici
- Miladinović Radivoj, doktor prava, javni beležnik
- Miladinović Borivoj, lekar
- Ostojić Selimir, član Gradskog veća u Subotici
- Pavlović Miloš, doktor prava, sekretar Lojda – Udruženja industrijalaca
- Paul Đorđe, vlasnik juvelirske radnje
- Petrović Kosta, šef građevinskog odeljenja grada Subotice
- Putnik Josip, profesor, direktor Trgovačke akademije
- Nićin Milivoj, vlasnik kolonijalne trgovine I. Farkaš
- Roth Desider, vlasnik fabrike za izradu šešira
- Sekelj Matija, vlasnik prodavnice tekstilne (svilene) robe
- Skenderović Tomo, vlasnik farme
- Šokčić Josip, novinar Naplo
- Schulmann Imre, doktor ekonomije, vlasnik firme Anton Kramer & Co.
- Vidaković Koloman, vlasnik graditeljske firme Vidaković i drug